Dzień bez plecaka!
3 kwietnia nasi uczniowie zostawili plecaki w domu, ponieważ świętowaliśmy Dzień Bez Plecaka.
Ich kreatywność przeszła wszelkie oczekiwania.
Do spakowania podręczników, zeszytów i przyborów szkolnych wykorzystali wiadra, odkurzacze, transportery dla zwierząt, szuflady, pudła, walizki a nawet taczkę.
Dzień Bez Plecaka został wymyślony przez amerykańską aktywistkę i założycielkę fundacji, Mongai Fankam. Autorka pomysłu będąc dzieckiem, podróżowała razem z matką do Kamerunu, w którym szybko zorientowała się, jakie trudności spotykają inne dzieci. Zainteresowała tematem nauczycieli oraz całą szkolną społeczność.
Od 2012 roku do akcji Dzień Bez Plecaka przyłączają się kolejne szkoły na całym świecie. Dzieci w ten dzień przychodzą do szkół bez plecaków, a swoje książki i przybory przynoszą w plastikowych torbach lub po prostu w rękach. Akcja ma na celu zwiększanie świadomości trudnych warunków bytowych, a także problemów z dostępem do edukacji milionów uczniów w wielu zakątkach świata.
Często zdarza się, że dzieci muszą chodzić pieszo, z reklamówkami lub trzymając rzeczy w rękach, ponieważ nie stać ich nawet na plecak.
Zwyczaj trafił także do Polski i jest traktowany jako forma integracji, zabawy i odpoczynku od nauki.
Ich kreatywność przeszła wszelkie oczekiwania.
Do spakowania podręczników, zeszytów i przyborów szkolnych wykorzystali wiadra, odkurzacze, transportery dla zwierząt, szuflady, pudła, walizki a nawet taczkę.
Dzień Bez Plecaka został wymyślony przez amerykańską aktywistkę i założycielkę fundacji, Mongai Fankam. Autorka pomysłu będąc dzieckiem, podróżowała razem z matką do Kamerunu, w którym szybko zorientowała się, jakie trudności spotykają inne dzieci. Zainteresowała tematem nauczycieli oraz całą szkolną społeczność.
Od 2012 roku do akcji Dzień Bez Plecaka przyłączają się kolejne szkoły na całym świecie. Dzieci w ten dzień przychodzą do szkół bez plecaków, a swoje książki i przybory przynoszą w plastikowych torbach lub po prostu w rękach. Akcja ma na celu zwiększanie świadomości trudnych warunków bytowych, a także problemów z dostępem do edukacji milionów uczniów w wielu zakątkach świata.
Często zdarza się, że dzieci muszą chodzić pieszo, z reklamówkami lub trzymając rzeczy w rękach, ponieważ nie stać ich nawet na plecak.
Zwyczaj trafił także do Polski i jest traktowany jako forma integracji, zabawy i odpoczynku od nauki.
Galeria
